بابونه

 

بابونه گیاهی دارویی شناخته‌شده است که از دیرباز در طب سنتی ایران، یونان، هند و بسیاری فرهنگ‌های دیگر استفاده می‌شده است.

 

معرفی کلی

نام علمی: Matricaria chamomilla (بابونه آلمانی) و Anthemis nobilis (بابونه رومی)

خانواده: کاسنیان (Asteraceae)

بخش مورد استفاده: بیشتر گل‌ها (خشک یا تازه)

 

ترکیبات مهم

روغن‌های اسانسی: به‌ویژه آلفا-بیزابولول و کامازولن که خاصیت ضدالتهابی و آرام‌بخش دارند.

فلاونوئیدها: آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی.

موسیلاژها و تانن‌ها: مؤثر در بهبود مشکلات گوارشی.

 

خواص دارویی

آرام‌بخش و ضد اضطراب – دم‌نوش بابونه به خواب بهتر کمک می‌کند.

ضد التهاب و ضد اسپاسم – برای دردهای عضلانی، قاعدگی و معده مؤثر است.

تقویت دستگاه گوارش – رفع نفخ، سوءهاضمه، تهوع.

ضد میکروب و ضد قارچ – به‌ویژه در استفاده موضعی.

برای پوست و مو – در کرم‌ها و شامپوها برای روشن‌کنندگی و تسکین تحریک پوستی به‌کار می‌رود.

 

روش‌های مصرف

دمنوش: ۱ تا ۲ قاشق غذاخوری گل خشک بابونه در یک فنجان آب جوش (۱۰ دقیقه دم بکشد).

استنشاق بخار: برای گرفتگی بینی و التهاب تنفسی.

استفاده موضعی: کمپرس یا پماد بابونه برای زخم‌ها و التهابات پوستی.

روغن بابونه: در ماساژ برای تسکین درد عضلات و آرامش.

 

نکات احتیاطی

در برخی افراد ممکن است حساسیت ایجاد کند (به‌خصوص کسانی که به گیاهان خانواده کاسنی مثل گل آفتابگردان حساس‌اند).

مصرف زیاد ممکن است باعث خواب‌آلودگی یا تداخل با داروهای آرام‌بخش و رقیق‌کننده خون شود.

در دوران بارداری و شیردهی بهتر است با نظر پزشک مصرف شود.